Bez obzira na postizborne kombinacije, može se reći da su glasači na prethodnim izborima poslali jasnu poruku političarima i strankama u Republici Srpskoj, tako što su novim licima na političkoj sceni, bez obzira na partijsku pripadnost, dali mnogo veće povjerenje nego “iskusnim vukovima”
Rezultati Opštih izbora 2018. godine u Republici Srpskoj i dalje su predmet brojnih analiza. Međutim, dok se većina njih bavi rezultatima stranaka i kandidata za inokosne funkcije, više nego primjetno je da su glasači u RS dali masovnu podršku novim licima na političkoj sceni, iz svih partija i blokova. Po mnogima najznačajnija izborna jedinica u Srpskoj, IJ3, ujedno je i najznačajniji primjer novog trenda.
Kandidati koji su se po prvi put našli na listama, osvojili su povjerenje većine birača. Pitanje koje se nameće jeste da li su građani glasali za nove ljude zbog njihovih kvaliteta i dobro predstavljenih programa, ili im je jednostavno dosadilo da godinama gledaju i slušaju iste ljude? Najvjerovatnije bi bilo da je tačno i jedno i drugo.
U opozicionoj Partiji demokratskog progresa mladi Draško Stanivuković je najvećim dijelom zaslužan za postignuti rezultat. Stanivuković je prvu kandidaturu za narodnog poslanika “ovjerio” sa preko 11.000 ličnih glasova i do nogu potukao mnogo poznatije i iskusnije stranačke kolege, poput ministra inostranih poslova BiH Igora Crnatka, ali i dugih stranačkih “prvaka”. Za razliku od stranačkih kolega, Stanivuković je iz kampanje izvukao maksimum, koristeći sva sredstva komunikacije, sve aktuelne događaje i svaku priliku da se promoviše kao novo lice u politici. Stanivuković je dan nakon izbora i zvanično postao “jači” od stranke iz koje dolazi, ali on nije i jedini takav slučaj.
Prvi put na Izborima bio je i direktor Kliničkog centra Banjaluka Vlado Đajić, koji je nakon prebrojavanja glasova takođe imao razlog za slavlje. Đajić je svoj uspjeh napravio u najjačoj i najorganizovanijoj stranci u Republici Srpskoj, što je mnogo zahtjevniji teren za dokazivanje od opozicionih redova. Đajić je u uspjeh SNSD-a uložio reputaciju profesionalca i jednog od omiljenih ljudi u Kliničkom centru, a činjenica koja mu možda i najviše ide u prilog jeste da je njegovim angažmanom zaustavljen odliv ljekara iz ove ustanove u inostranstvo. Tako su iza Đajića ostali potpredsjednik SNSD Nikola Špirić, iskusni Zoran Tegeltija, kao i mnogi drugi. Doktor Đajić u Banjaluci predstavlja “svježu krv” koja je SNSD-u prijeko potrebna u narednom periodu, a da su to shvatili u vrhu stranke, govori podatak da je poslije izbora Đajić konačno dobio i mjesto u banjalučkom gradskom odboru.
Kada su u pitanju Socijalisti, slobodno se može reći da ih je u igri održao čovjek koji se prvi put kandidovao na izborima. Predsjednik banjalučkog odbora Goran Selak takođe je odlučio da ne računa na upitan rejting i podršku koju SP ima među glasačima u Banjaluci, nego je kampanju odradio “udarnički” i na kraju iza sebe ostavio mnoge iskusne političare. Kao novo lice u politici, bez afera i sa reputacijom dobrog organizatora, Selak nije imao problem da “siđe” među narod i traži direktnu podršku, a rezultat takvog pristupa su novi glasovi koji su Socijalistima zadržali poziciju relevantnog igrača u koaliciji.
Možda i najznačajniji rezultat kao debitant napravio je DNS-ov Milan Radović, za koga se smatra da je u rezultat DNS-a ugradio najvećih broj glasova dosadašnjih apstinenata. Doskorašnji direktor Nove Banke uložio je mnogo u kampanju, a s obzirom da se za glasove najviše borio protiv ljudi iz sopstvene stranke koji će kasnije napraviti DEMOS, može se reći da je napravio istorijski uspjeh. Iza sebe je ostavio tadašnjeg i aktuelnog predsjednika NSRS Nedeljka Čubrilovića, koji će poslije izbora formirati novu stranku – DEMOS, dok Radović ostaje uz Marka Pavića i najavljuje još bolji rezultat na lokalnim izborima 2020. Ostaće pitanje šta bi se desilo sa Radovićevim i ukupnim rezultatom DNS, da u sred kampanje nije bilo sukoba sa DEMOS frakcijom, koja je do dana izbora uveliko eskalirala u sukob na relaciji SNSD-DNS.
Bez obzira na postizborne kombinacije, može se reći da su glasači na prethodnim izborima poslali jasnu poruku političarima i strankama u Republici Srpskoj, tako što su novim licima na političkoj sceni, bez obzira na partijsku pripadnost, dali mnogo veće povjerenje nego “iskusnim vukovima”. Koliko ozbiljno će ova poruka biti shvaćena od strane najvećih stranaka u Srpskoj vidjeće se na lokalnim izborima 2020. godine, ali sama činjenica da su nova lica pokupila najveći broj glasova u Banjaluci trebala bi da bude dovoljno ozbiljno upozorenje da je građanima dosta istih priča, istih faca i istih obećanja iz ciklusa u ciklus.
Istinito
