Teško je povjerovati da Stefan Karganović više nije na spisku “honoraraca” Vlade RS jer u svojoj odanosti ide i mnogo dalje od Srebrenice. Cijeli niz tekstova objavljenih po sumnjivim portalima, s nacionalističkim predznakom, nedvosmisleno stavlja do znanja da je groteskni lažni grof i konzul i dalje plaćen sredstvima Republike Srpske. I prošle godine Karganović ponovo piše po mjeri vlasti RS: osvrćući se uvredljivo-sarkastičnim tonom na slučaj ubijenog studenta Davida Dragičevića, ovaj režimski sluga proteste naziva “farsom na trgu”, Davidovog oca Davora Dragičevića “korisnom budalom” a sve u cilju, zna lažni grof i konzul – rušenja Republike Srpske.
Piše: Maja Bjelajac
U Republici Srpskoj, kako najavljuju njeni zvaničnici, uskoro počinje s radom nova komisija za Srebrenicu koju će, tvrde, činiti međunarodni eksperti. Primarni cilj komisije je utvrditi počinioce zločina nad Srbima u srebreničkoj regiji. Ponavljajući svoju mantru da genocid u Srebrenici nije počinjen, predsjedavajući Predsjedništva BiH Milorad Dodik rekao je da se “pokušava doći do najvećih autoriteta iz te oblasti”. U prevodu: međunarodni eksperti baviće se primarno srpskim žrtvama, dok se srebrenički genocid i dalje nastoji osporiti.
Komisija Vlade RS 2004. godine objavila je izvještaj o događajima u Srebrenici u kojem se navodi da je u periodu od 10. do 19. jula 1995. godine na tom području likvidirano više hiljada Bošnjaka. Dokument sadrži podatke o masovnim grobnicama, o načinu postupanja pripadnika Vojske Republike Srpske prema bošnjačkim zarobljenicima, kao i o njihovim masovnim likvidacijama. Izvještaj je potpisao tadašnji predsjednik RS Dragan Čavić ocjenjujući Srebrenicu kao “crnu stranicu istorije srpskog naroda”.
U namjeri da relativizuje srebreničku tragediju, vlast na čelu s Miloradom Dodikom nastojala je diskreditovati izvještaj iz 2004. godine. Sekretarijatu za saradnju s Haškim tribunalom 2008. godine naloženo je da sve dokaze o stradanjima srpskog naroda u BiH da na raspolaganje nevladinoj organizaciji “Istorijski projekat Srebrenica”. Zadatak je bio relativizovati genocid i akcent staviti na srpske žrtve.
Ta organizacija, čiji je Stefan Karganović direktor, potrošila je oko dva miliona maraka ali zamišljenu misiju nije ispunila. Ogromna utrošena sredstva Karganović nikada nije opravdao, a protiv njega je MUP RS u aprilu 2016. podnio izvještaj Specijalnom tužilaštvu. Međutim, Karganovića se teretilo tek da je utajom poreza i doprinosa oštetio budžet RS za nešto više od 100.000 KM.
Entitetska vlada nikad nije tražila da Karganović položi račune za oko dva miliona maraka koliko je potrošio na projekat relativizacije genocida, iako sasvim jasno i s aspekta vlasti RS – u tome nije uspio. Potvrda toga, između ostalog, upravo je nova komisija čiji je to primarni zadatak.
Lažni konzul, lažni grof, ali istinski prevarant
Kome je Vlada RS velikodušno poklonila oko milion eura prilično je jasno iz biografije Stefana Karganovića. Još davnih sedamdesetih, novine „The Montana Standard” prenijele su vijest da je konzulat Kraljevine Tonga u Čikagu zatvoren upravo zbog Karganovića. Ovaj prevarant predstavljao se kao izvanredni i opunomoćeni konzul pomenute kraljevine u Čikagu, ali su članovi konzularnog kora posumnjali u njegovu autentičnost, što je objavio “Chicago Daily News”. Karganović se u to vrijeme predstavljao i kao grof „na temelju svog kraljevskog jugoslovenskog porijekla”. Nakon priče u čikaškim dnevnim novinama “grof” Karganović, u to vrijeme student na međunarodnim odnosima u Čikagu, najavio je svoju ostavku. Kasnije je priznao da je sam sebe imenovao počasnim konzulom, dok zvaničnici Kraljevine formalno ne odobre njegov zahtjev.
„The Montana Standard” objavile su i Karganovićevu priču da se o politici Kraljevine Tonga informisao skupljajući poštanske marke, sve dok jednom nije odlučio da je Kraljevini potreban konzul u Čikagu kako bi promovisao njihov turizam jer zemlja “nije imala ništa za prodavanje”.
Republika Srpska takođe nema šta za prodavanje, ali je ostalo nedorečeno da li se samozvani grof vodio tom idejom kako bi “prodao” priču o negaciji genocida, a u ime Vlade Republike Srpske. I to za dva miliona maraka. Ono što ne ostavlja prostora za sumnju su brojne zakonski sporne okolnosti koje su pratile “poslovanje” Istorijskog projetka Srebrenica.
Poslanik Narodnog demokratskog pokreta u parlamentu RS Dragan Čavić posumnjao je još prije nekoliko godina da su aktivnosti Stefana Karganovića i njegove NVO “Istorijski projekat Srebrenica” (Stichting Srebrenica Historical Project) zapravo, pranje novca. Čavić je 2014. postavio poslaničko pitanje Vladi RS, ministarstvima pravde i policije, Specijalnom tužilaštvu RS i drugim nadležnim pravosudnim i istražnim agencijama, ali odgovore od nadženih u RS nije dobio.
“Imam razloga da sumnjam da se novac RS troši nenamjenski u ovom slučaju, kao i da je u pitanju internacionalna aktivnost pranja novca kriminalnih razmjera”, rekao je tada poslanik NDP-a koji je u međuvremenu prešao u redove vladajuće koalicije pa su njegova raspitivanja na temu Karganovića takođe utihnula.
Ipak, malo prije nego što će se odlučiti za “drugu stranu” Čavić je medijima ponovio da bi Stefan Karganović trebalo da bude uhapšen i procesuiran zbog brojnih kriminalnih radnji – pljačke, utaje poreza, trošenja više od milion eura iz budžeta RS bez pravdanja – na šta ga zakon obavezuje, jer se radilo o grantovskim sredstvima. “To je prevarant međunarodnih razmjera, koji je formirao potpuno lažnu fondaciju prijavljenu na poštanskom sandučetu u Hagu”, rekao je poslanik NDP. I direktor Centra za istraživanje rata, ratnih zločina i traženje nestalih lica Milorad Kojić potvrdio je poslaniku NDP-a da je Karganović iza sebe ostavio haos u raspolaganju javnim novcem.
Samo za sedam godina, Karganović je skupa sa Ljubišom Simićem, takođe potpisnikom publikacija o Srebrenici, dobio 1.923.900 KM, kako je Čavić medijima tvrdio – “u isključivoj političkoj funkciji SNSD-a”.
Cilj Karganovićevih i Simićevih objavljenih publikacija je, kako je sam Karganović rekao, da “ljudi odbace propagandne laži o Srebrenici”.
U intervjuu koji je dao u septembru prošle godine Karganović je govorio o pokušaju mijenjanja svijesti kod javnosti kada je riječ o “lažnom srebreničkom narativu i nepostojećoj krivici koja se srpskoj javnosti perfidno nameće”.
Objašnjavajući svoju i Simićevu knjigu “Preispitivanje Srebrenice”, autor je rekao da ona otkriva srebrenički narativ “kao poveću pravnu i činjeničnu fikciju koja Sjedinjenim Američkim Državama i EU služi za promociju vlastitih političkih ciljeva u Srbiji i na Balkanu, kao i za racionalizaciju agresivnih ratova diljem svijeta, koristeći se, naime, ‘humanitarnom intervencijom’ kao izgovorom”. Takođe je izjavio da knjiga “demistifikuje medijsku manipulaciju prilikom “kreiranja broja od 8000 žrtava”.
Osim Karganovićeve osebujne biografije, koju vlasti Republike Srpske nisu ni pokušale preispitati, dijelove njegovih i Simićevih dobro plaćenih uradaka osporili su pojedini autori optužujući ih za plagiranje.
Prema tvrdnjama Dragana Čavića, član Senata RS Milivoje Ivanišević optužio je Karganovića da je prepisao i prisvojo podatke iz nekoliko njegovih djela, ne navodeći izvor. U pismu upućenom predsjedniku Akademije nauka i umjetnosti RS, ruska istoričarka Elena Guskova takođe ga je optužila da je krivotvorio Zbornik radova sa naučnog skupa organizovanog u Moskvi, pismeno se ogradivši od Karganovića, skupa s još nekoliko istoričara, profesora i akademika iz Ruske Federacije.
Još jedna od stavki koje Vlada RS nije ni pokušala preispitati jeste činjenica da se Karganovićev koautor i blizak prijatelj Ljubiša Simić u publikacijama bavio osporavanjem rezultata haških forenzičara u slučaju Srebrenice.
U periodu kada je “Preispitivanje Srebrenice” objavljeno (2013. godine), Ljubiša Simić je bio ljekar opšte prakse, a specijalizirao je neurohirurgiju tek u januaru prošle godine.
Zašto Karganović afirmiše vlast RS uprkos uzajamnim tužbama?
Od poklonjenih dva miliona maraka do danas, odnosi između vlasti RS i Stefana Karganovića značajno su zahladnjeli. Ne samo da je MUP RS podnio izvještaj protiv direktora “Istorijskog projekta Srebrenica” zbog utaje poreza i doprinosa, već je i sam Karganović tužio Vladu RS prije tri godine, jer mu iz ugovorenog granta, navodno, nije isplaćeno oko 260.000 KM u periodu od 2013. do 2014. godine.
Entitetske institucije tvrdile su da Karganović nije ispunio ugovorene obaveze, a spor je izgubio.
Ipak, to nije ugasilo uzajamnu “ljubav” lažnog grofa i konzula sa Republikom Srpskom. Karganović i dalje javno nastupa “braneći” pozicije Vlade RS da srebreničkog genocida nije bilo. U avgustu je u Beogradu promovisao najnovije djelo „Srebrenica – raskrinkavanje lažnog samooptuživanja“, čiji je cilj diskreditacija izvještaja o Srebrenici iz 2014. godine.
Kakva je koincidencija u tome da se Karganovićeva beogradska promocija desila samo šest dana prije nego što je Narodna skupština Republike Srpske odbacila isti izvještaj na posebnoj sjednici? Teško je povjerovati da Stefan Karganović više nije na spisku “honoraraca” Vlade RS, jer u svojoj odanosti ide i mnogo dalje od Srebrenice. Da li iz solidne materijalne naknade ili čiste ljubavi i entuzijazma, ovaj prevarant angažovan je u brojnim pokušajima da se raskrinkaju navodni neprijatelji RS.
Još od poznate crne liste koju je objavio u knjizi “Rušenje Republike Srpske: Teorija i tehnologija prevrata”, a u kojoj se pojedine NVO i pojedinci optužuju za rušenje ustavnog poretka i podsticanje na nerede, Karganović neumorno radi na “pronalaženju” i raskrinkavanju unutrašnjih neprijatelja režima Milorada Dodika.
Na ovoj listi se među raznim nevladinim organizacijama našao i Transparency International BiH, čiji direktor Srđan Blagovčanin kaže da je slučaj Karganović ilustrativan primjer načina na koji režim u RS funkcioniše.
“On je bio u službi režima odnosno izvođač radova koji su podrazumijevali obmanjivanje javnosti, odnosno prikazivanje stanja koje ne odgovara činjenicama ali je u interesu režima, za šta je bio izdašno honoriran od strane tog režima. Sa druge strane onda su mediji koji su u službi režima njega predstavljali kao nezavisnog intelektualca, a njegove nalaze kao impozantan doprinos razotkrivanju istine. O kakvoj je ličnosti riječ govori činjenica da je i svoje nalogodavce očigledno uspio obmanuti uprkos činjenici da su ga izdašno honorirali, pronevjeravajući upravo novac koji su mu nalogodavci stavili na raspolaganje”, zaključuje Blagovčanin ističući pitanje odgovornosti onoga ko je Karganoviću stavio sredstva na raspolaganje i ko ga, očigledno, još uvijek štiti od krivičnog progona i od tužbi za klevete.
Direktor TI BiH podsjeća da je veći broj pojedinaca i organizacija tužio Karganovića, ali je on uspio izmicati i tužbama za klevetu, zbog nepoznate adrese.
Kad “specijalne i paralelne veze” prestanu funkcionisati
Opskurni direktor “Istorijskog projekta Srebrenica” neuhvatljiv je i za organe krivičnog gonjenja. Na pitanje u kojoj je fazi istraga protiv Karganovića, iz Okružnog javnog tužilaštva odgovoreno je da Karganović do sada nije ispitan u svojstvu osumnjičenog, jer nije dostupan tužilaštvu i organima gonjenja. “Tužilaštvo je u više navrata pokušalo dostaviti poziv za ispitivanje osumnjičenog (u zemlji i inostranstvu), ali je dostava bila bezuspješna. Tužilaštvo je uputilo zahtjev policijskim organima, za preduzimanje aktivnosti sa ciljem utvrđivanja tačne adrese boravišta gore pomenutog lica”, navodi se u odgovoru ove institucije.
Poput Blagovčanina razmišlja i Željko Raljić, urednik portala Istinito koji se bavio slučajem Karganović. S obzirom na milionske iznose novca koji mu je dodijeljen, činjenicu da se istraga protiv direktora “Istorijskog projekta Srebrenica” odnosi na utaju poreza i doprinosa, Raljić ocjenjuje karikaturalnom i otvorenom isključivo zbog pritiska javnosti.
“Iako se redovno oglašava u medijima i ne bi trebalo da bude problem utvrđivanje njegove adrese, očito je da tužilaštvo ima politički nalog da opstruiše ovu istragu. Dakle, čeka se zastara, kao i u mnogim drugim slučajevima”, smatra Raljić.
Da toliko puta hvaljene “specijalne i paralelne veze“ RS i Srbije vrlo selektivno funkcionišu dokaz je avgustovska promocija Karganovićeve nove knjige usred Beograda. A da policija RS žmiri na oba oka kada je riječ o privođenju, jasno je iz brojnih informacija da je Stefan Karganović nekoliko puta boravio u Banjaluci. Stoga nije teško zaključiti da je lažni grof i konzul takav tretman institucija RS i te kako zaslužio.
Tako, prošle godine Karganović ponovo piše po mjeri vlasti RS: osvrćući se uvredljivo-sarkastičnim tonom na slučaj ubijenog studenta Davida Dragičevića, ovaj režimski sluga proteste naziva “farsom na trgu”, Davidovog oca Davora Dragičevića “korisnom budalom” a sve u cilju, zna lažni grof i konzul – rušenja Republike Srpske.
Cijeli niz tekstova objavljenih po sumnjivim portalima, s nacionalističkim predznakom, nedvosmisleno stavlja do znanja da je groteskni lažni grof i konzul i dalje plaćen sredstvima iz Republike Srpske. Ona se u džepove pojedinaca izdašno upumpavaju ne bi li se u javnosti primile bajke o pokušajima rušenja RS, obojenim revolucijama, domaćim izdajnicima s jedne strane, a s druge – o ”patriotskom” režimu Milorada Dodika koji svoje klovnove bogato nagrađuje budžetskim novcem.
*Tekst je proizveden u okviru medijskog pool-a Mreže ACCOUNT (Antikorupcijska mreža organizacija civilnog društva)
Autor: Impuls
